Sama kolistina w porównaniu z kolistyną i meropenemem w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez oporne na karbapenemy bakterie

Naszym celem było sprawdzenie, czy terapia skojarzona poprawia wyniki kliniczne u dorosłych z infekcjami powodowanymi przez bakterie Gram-ujemne oporne na karbapenemy lub wytwarzające karbapenemazy.

Metody
Randomizowana kontrolowana próba nadrzędności została przeprowadzona w sześciu szpitalach w Izraelu, Grecji i we Włoszech. Do badania włączono dorosłych pacjentów z bakteriemią, zapaleniem płuc związanym z wentylacją, szpitalnym zapaleniem płuc lub urosepsą wywołaną przez bakterie Gram-ujemne niezawierające karbapenemu. Pacjentów przydzielano losowo (1: 1) centralnie, za pomocą generowanych komputerowo bloków permutacyjnych podzielonych przez centrum, do kolistyny ​​dożylnej (9-milionowa jednostka dawki nasycającej, następnie 4? 5 milionów jednostek dwa razy dziennie) lub kolistyny ​​z meropenemem (2- g przedłużony wlew trzy razy dziennie). Badanie było otwarte, z zaślepioną oceną wyniku. Sukces leczenia określono jako czas przeżycia, stabilność hemodynamiczną, poprawę lub stabilną ocenę Sekwencji Nieśmiertelności Organów, stabilny lub poprawiony stosunek ciśnienia cząstkowego tlenu tętniczego do frakcji wydychanego tlenu dla pacjentów z zapaleniem płuc oraz leczenie mikrobiologiczne dla pacjentów z bakteriemią. Pierwszorzędowym wynikiem była niewydolność kliniczna, zdefiniowana jako niespełniająca wszystkich kryteriów sukcesu po analizie zamiaru leczenia, po 14 dniach od randomizacji. Ta próba jest zarejestrowana na ClinicalTrials.gov, numer NCT01732250, i jest zamknięta do naliczania.
Continue reading „Sama kolistina w porównaniu z kolistynÄ… i meropenemem w leczeniu ciężkich zakażeÅ„ wywoÅ‚anych przez oporne na karbapenemy bakterie”

Wyniki badania fazy III z zastosowaniem blisibimodu

Wyniki badania fazy III z zastosowaniem blisibimodu, selektywnego inhibitora czynnika aktywującego komórki B, u osób z toczniem rumieniowatym układowym (SLE): wynika z randomizowanego, podwójnie zaślepionego, kontrolowanego placebo badania.

Tło Celowe inhibitory czynnika aktywującego komórki B (BAFF) zostały ocenione w badaniach III fazy u ponad 4000 pacjentów z układowym toczniem rumieniowatym (SLE). Analizy post hoc tych badań wskazują na większy efekt leczenia u pacjentów wchodzących z wyższą aktywnością choroby, większych dawek kortykosteroidów, anty dwuniciowego DNA (dsDNA) i niskiego dopełniacza C3 lub C4.

Cele Ocena skuteczności i bezpieczeństwa blisibimodu, inhibitora BAFF, w populacji pacjentów ze SLE wzbogaconym o wysoką aktywność choroby.

Continue reading „Wyniki badania fazy III z zastosowaniem blisibimodu”

Picie kawy i smiertelnosc

Freedman i in. (Wydanie z 17 maja) informujÄ… o wynikach szeroko nagÅ‚oÅ›nionego badania zwiÄ…zku miÄ™dzy konsumpcjÄ… kawy a Å›miertelnoÅ›ciÄ…. Kilka ograniczeÅ„ i alternatywnych wyjaÅ›nieÅ„ ich ustaleÅ„ zasÅ‚uguje na uwagÄ™. Biologiczna wiarygodność zmniejszenia Å›miertelnoÅ›ci zwiÄ…zanej z konsumpcjÄ… kawy jest niewystarczajÄ…co wyjaÅ›niona. Jest to szczególnie godne uwagi, ponieważ konsumpcja kawy wydawaÅ‚a siÄ™ zmniejszać wskaźnik zgonów z powodu wypadków i urazów. Zasadniczo jest to wynik pozytywny dla kontroli negatywnej osadzonej w badaniu i podważa główne ustalenia badania. Continue reading „Picie kawy i smiertelnosc”

Powiazana z Natalizumab progresywna wieloogniskowa leukoencefalopatia

Bloomgren i jego współpracownicy (wydanie z 17 maja) rozwarstwiają ryzyko progeralnej wieloogniskowej leukoencefalopatii związanej z natalizumabem (PML) za pomocą wirusa JC serostatus, statusu w odniesieniu do wcześniejszego stosowania leków immunosupresyjnych oraz czasu trwania leczenia natalizumabem. Ryzyko PML zwiększa się gwałtownie, gdy leczenie jest przedłużone do 61 do 72 miesięcy.
Pacjenci narażeni na działanie natalizumabu mają wyższy stopień replikacji wirusa JC po 12 miesiącach leczenia, głównie z powodu pogorszenia komórkowych odpowiedzi immunologicznych swoistych dla wirusa JC, 2 prowadzących do rearanżacji w regulacyjnym regionie genomu wirusa JC, który wytwarza ten neurotropowy wirus. 3 Zmniejszenie retencji limfocytów B w wtórnych tkankach limfatycznych może przyczynić się do rozpowszechnienia wirusa JC.4
Dychotomiczny wzór ryzyka PML sugeruje, że dÅ‚ugotrwaÅ‚e narażenie na natalizumab (> 48 miesiÄ™cy) może być czynniki em ryzyka PML, niezależnie od statusu w odniesieniu do wczeÅ›niejszego stosowania leków immunosupresyjnych. Chociaż koÅ„cowy punkt szacunkowy wynosiÅ‚ 48 miesiÄ™cy leczenia, należy zauważyć, że szacowane ryzyko 4,6 przypadków PML na 1000 pacjentów, którzy sÄ… dodatni w kierunku przeciwciaÅ‚ przeciw wirusowi JC i którzy nie mieli wczeÅ›niej zastosowania leków immunosupresyjnych, może dramatycznie wzrosnąć. zwiÄ™kszyć po 25 do 48 miesiÄ…cach ekspozycji na natalizumab. Continue reading „Powiazana z Natalizumab progresywna wieloogniskowa leukoencefalopatia”

Drotrecogin Alfa

Ranieri i in. (Wydanie 31 maja) przedstawiajÄ… wyniki kolejnego negatywnego badania z udziaÅ‚em pacjentów z wstrzÄ…sem septycznym. Nie mogÄ™ nie zastanawiać siÄ™, czy te negatywne próby odzwierciedlajÄ… porażkÄ™ projektu badania, a nie badanego leku. Prospektywne rekombinowane humanizowane biaÅ‚ko C OgólnoÅ›wiatowa ocena w teÅ›cie ciężkiej sepsy i wstrzÄ…su septycznego (PROWESS-SHOCK) wymagaÅ‚a od pacjentów rozpoczÄ™cia leczenia w ciÄ…gu 24 godzin po pierwszej dawce wazopresora. Czy pacjenci po prostu otrzymywali leczenie po możliwoÅ›ci wpÅ‚yniÄ™cia na pacjenta? Kaskada sepsy zostaÅ‚a pominiÄ™ta? Autorzy podajÄ… dane dotyczÄ…ce Å›redniego czasu od rozpoczÄ™cia podawania antybiotyków do poczÄ…tkowej terapii wazopresyjnej (2,5 godziny), ale nie dostarczajÄ… informacji dotyczÄ…cych czasu od postawienia diagnozy, od momentu wprowadzenia wazopresorów lub od momentu przybycia na oddziaÅ‚ ratunkowy do badania leku. administracja. Continue reading „Drotrecogin Alfa”

Aspiryna w zapobieganiu nawrotom zakrzepowo-zatorowym

Aspiryna do zapobiegania nawracajÄ…cej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (Warfaryna i Aspiryna [WARFASA]) autorstwa Becattini et al. (Wydanie z 24 maja) dotyczyÅ‚o stosowania kwasu acetylosalicylowego u pacjentów z niewydolnymi żylnymi zaburzeniami zakrzepowo-zatorowymi w wywiadzie, którzy ukoÅ„czyli doustne leczenie przeciwzakrzepowe. Badanie to daje nadziejÄ™ na prostÄ… interwencjÄ™, która może znaczÄ…co zmniejszyć nawracajÄ…ce zdarzenia zakrzepowo-zatorowe. IstniejÄ… jednak dowody na to, że zarówno wartoÅ›ci D-dimerów, jak i pozostaÅ‚y ciężar skrzepu mogÄ… przewidywać nawracajÄ…ce zdarzenia zakrzepowo-zatorowe u pacjentów, którzy ukoÅ„czyli terapiÄ™ przeciwzakrzepowÄ…. [23] Zastanawiamy siÄ™, czy Becattini i in. oceniÅ‚ wartoÅ›ci D-dimerów lub resztkowe obciążenie skrzepu, ponieważ byÅ‚oby interesujÄ…ce dowiedzieć siÄ™, czy zmienne te Å‚agodziÅ‚y wpÅ‚yw terapii aspirynÄ… na redukcjÄ™ nawracajÄ…cych zdarzeÅ„ zakrzepowo-zatorowych. Continue reading „Aspiryna w zapobieganiu nawrotom zakrzepowo-zatorowym”

Prednizon, azatiopryna i N-acetylocysteina na wlóknienie pluc

W badaniu PANTHER-IPF (Prednison, azatiopryna i N-acetylocysteina: badanie oceniajÄ…ce odpowiedź w idiopatycznym włóknieniu pÅ‚uc) (wydanie z 24 maja), Raghu i in. raport zwiÄ™ksza ryzyko zgonu i hospitalizacji u pacjentów z idiopatycznym włóknieniem pÅ‚uc, którzy byli leczeni powszechnie stosowanym schematem leczenia trójlekowego prednizonu, azatiopryny i N-acetylocysteiny w porównaniu z placebo. Jednak Å›redni czas obserwacji wynoszÄ…cy tylko 32 tygodnie i stosunkowo niewielka liczba zgonów może ograniczyć wiarygodność wyników. Dla porównania, japoÅ„skie badanie pirfenidonu przeprowadzone przez Azuma i wsp.2 zostaÅ‚o zatrzymane wczeÅ›nie na podstawie piÄ™ciu ostrych zaostrzeÅ„ w grupie placebo, w porównaniu z brakiem zaostrzeÅ„ w grupie pirfenidonu, ważnym odkryciem, które nie zostaÅ‚o powtórzone w kolejnych badaniach. duże próby kliniczne.3,4 W badaniu PANTHER-IPF ekstrapolowana roczna stopa zgonu 2,0% w grupie placebo i 19,8% w grupie leczenia skojarzonego z najduje siÄ™ w absolutnej skrajnoÅ›ci obserwowanych do tej pory zakresów. nie byÅ‚o znaczÄ…cej różnicy miÄ™dzy grupami w czasie do Å›mierci lub progresji choroby, co sugeruje, że progresja choroby byÅ‚a czÄ™stsza w grupie placebo. Continue reading „Prednizon, azatiopryna i N-acetylocysteina na wlóknienie pluc”

Warfaryna kontra Aspiryna w niewydolnosci serca i rytmie zatokowym

W badaniu warfaryny kontra aspiryny w badaniu redukcji frakcji wyrzutowej serca (WARCEF) (problem 23 maja), Homma i wsp. Stwierdzili, że u pacjentów z niewydolnością serca stosowanie warfaryny zmniejszało ryzyko udaru niedokrwiennego, ale zwiększało ryzyko krwawienia. Autorzy doszli do wniosku, że wybór warfaryny i aspiryny powinien być dokonywany na podstawie indywidualnego pacjenta. Badacze biorący udział w próbie warfaryny i terapii przeciwpłytkowej w przewlekłej niewydolności serca (WATCH), która do czasu największej kohorty pacjentów z niewydolnością serca w badaniu WARCEF stwierdzili, że leczenie warfaryną spowodowało znacznie mniej udarów u pacjentów z kardiomiopatią niedokrwienną niż niedokrwienną. 2 Zastanawiamy się, czy przeprowadzono analizę podgrupy w WARCEF w odniesieniu do przyczyny niewydolności serca i czy wyniki te wzmacniają wyniki badania WATCH, umożliwiając lekarzom lepsze dostosowanie leczenia do indywidualnego pacjenta.
W innym miejscu wykazano3, że ryzyko krwawienia wzrasta wraz z wyższymi dawkami kwasu acetylosalicylowego; stosowanie dawki 325 mg aspiryny stosowanej w badaniu WARCEF mogÅ‚o doprowadzić do zwiÄ™kszenia ryzyka krwotoku, nie zapewniajÄ…c żadnych dodatkowych korzyÅ›ci w porównaniu do stosowania mniejszej dawki. Continue reading „Warfaryna kontra Aspiryna w niewydolnosci serca i rytmie zatokowym”

Przeciwciala angiotensyny i ogniskowa segmentowa stwardnienie klebuszków nerkowych

Przeciwciała przeciwko receptorowi angiotensyny II typu (AT1) mogą przyczyniać się do szerokiego zakresu nieprawidłowości nerek. Dragun i in. stwierdzili, że pacjenci z opornym na leczenie odrzuceniem alloprzeszczepu allogenicznego bez przeciwciał anty-HLA mieli przeciwciała surowicy skierowane na receptor AT1. Podocyty nerkowe wyrażają receptor AT1, a angiotensyna II reguluje i nasila ekspresję przejściowego potencjału kationowego kanału 6 (TRPC6), który prowadzi do ogniskowego segmentalnego stwardnienia kłębków nerkowych w modelach zwierzęcych.2 Ponadto przeciwciała receptora AT1 mogą wywoływać stan przedrzucawkowy, z nadciśnieniem, białkomoczem i endoteliozą kłębuszkową.3 Przeciwciała te były również związane z chorobami autoimmunologicznymi.
Przedstawiamy przypadek nowopowstaÅ‚ego, gnijÄ…cego ogniskowego segmentalnego stwardnienia kłębuszków nerkowych i odrzucania z udziaÅ‚em przeciwciaÅ‚, które wystÄ…piÅ‚o miesiÄ…c po przeszczepie ne rki w zwiÄ…zku z przeciwciaÅ‚ami przeciwko receptorowi AT1. 36-letni biaÅ‚y czÅ‚owiek ze schyÅ‚kowÄ… chorobÄ… nerek spowodowanÄ… toczÄ…cym siÄ™ zapaleniem nerek typu IV zostaÅ‚ skierowany na trzeciÄ… transplantacjÄ™ nerki, chociaż byÅ‚ już szeroko presensowany. Continue reading „Przeciwciala angiotensyny i ogniskowa segmentowa stwardnienie klebuszków nerkowych”

Syndromy mikroangiopatii zakrzepowej

W przeglÄ…dzie zespołów zakrzepowej mikroangiopatii, George i Nester (wydanie 14 sierpnia) nie wspominajÄ… o możliwoÅ›ci leczenia ciężkich zaburzeÅ„ neurologicznych u pacjentów z zespoÅ‚em hemolityczno-mocznicowym, w którym poÅ›redniczy toksyna Shiga, (ST-HUS) z ubytkiem IgG poprzez immunoadsorpcjÄ™ .2 W epidemii w 2011 roku w północnych Niemczech, opóźnienie wystÄ…pienia objawów neurologicznych (5 do 12 dni po wystÄ…pieniu biegunki, Å›rednia i mediana, 8,0 dni) silnie sugerowaÅ‚o udziaÅ‚ przeciwciaÅ‚ w patogenezie tych objawów. W zwiÄ…zku z tym u wszystkich 12 pacjentów uzyskano istotnÄ… poprawÄ™, a 10 z nich w peÅ‚ni wyzdrowiaÅ‚o po wyczerpaniu IgG przez immunoadsorpcjÄ™, pomimo niepowodzenia wszystkich innych znanych metod leczenia. Ta opcja leczenia, choć oparta na jednym prospektywnym, niekontrolowanym badaniu, może być ratunkiem dla życia i powinna być brana pod uwagÄ™ w podobnych przypadkach. Shraga Aviner, MD, Ph.D. Haim Bibi, MD Centrum Medyczne Uniwers ytetu Barzilai, Aszkelon, Izrael health.gov.il Nie zgÅ‚oszono żadnego potencjalnego konfliktu interesów zwiÄ…zanego z tym pismem. 2 Referencje1. Continue reading „Syndromy mikroangiopatii zakrzepowej”